“In den beginne is de relatie, alle werkelijke leven is ontmoeting.”
“In den beginne is de relatie , alle werkelijke leven is ontmoeting” . Deze uitspraak van Martin Buber herlas ik laatst. weer eens . En zoals dat dan gaat. Je gaat nadenken, piekeren, associëren etc. En wat komt er dan naar boven ?
Het doet (mij) denken aan : “In den beginne schiep God de hemel en de aarde”, uit de oude Bijbelvertaling. Buber geeft (mij) antwoord op de vraag : Waarom zou God iets scheppen, laat staan een aarde ?
Als ik Buber lees denk ik, oh ja ,God, Hij/Zij wil een relatie met zijn aarde en zijn bewoners. Hij/Zij begint nergens aan zonder er eerst een relatie mee te hebben. En geen afstandelijke Het-relatie, Geen relatie waarin dingen centraal staan, maar waarin ontmoeting centraal staat. Een Ik-Jij relatie. Het gaat in de Bijbel niet over een materiële ontstaansgeschiedenis van de aarde. Het gaat hierover een begin(selprogamma) , een grondbeginsel.
Voor het/een begin is er de relatie.
God zoekt een relatie met mensen. (dank je :o.a. Dorothee Sölle, Abraham Heshel en anderen).
Wat voor relatie dat is ? God laat zich daarin niet vastleggen. (En dat is maar goed ook). Dus……Tsja, bedenk zelf eens, hoe dat voor jou is. Ik denk dat Hij/ Zij een bijzondere relatie met mensen en zijn aarde heeft, anders begin je niet aan zo’n heidense klus. Vanuit het principe dat de eenzame God , mensen zoekt, schept de Eeuwige, in een begin, (in beginsel) een aarde . Die wij als Zijn partner mogen bewonen en met liefde met anderen mogen delen en meewerken om deze wereld “a better place for all of us” te maken.
In het lied van Joan Osborne “One of us” brengt zij de relatie tussen God en mens heel dichtbij. Zij zingt. ” Wat als God één van ons zou zijn . Gewoon een sloeber zoals wij. Gewoon een vreemdeling in de bus Op weg naar huis “ Dat brengt de relatie dichtbij als we God in en als “gewoon een ander mens” zien…. geeft weer genoeg dingen om over na te denken. En verder vind ik het gewoon nog altijd een lekker swingend lied.